Tolstoy'un Levin'i (Anna Karenina)
Levin gibi kişiliklerde kesin bir inancın olabileceği biraz şüphelidir. Levin kendini halk olarak nitelemeye bayılıyor, ama bu bay, Kont Lev Tolstoy'un genellikle anlatıcısı olduğu orta sınıf soylu çevreden Moskovalı bir beyefendidir... Levin gibiler ne kadar halkla beraber yaşarlarsa yaşasınlar ya da halkın yanında olurlarsa olsunlar, bunlar asla halk olamazlar, üstelik birçok açıdan da halkı kesinlikle anlayamazlar.
Sayfa 901 - 902 Yapı Kredi Yayınları
Önemli bir beceri anlamak için dinlemek
"Çoğunlukla insan karşısındakinin ispat etmek istediği şeyin ne olduğunu anlamaksızın heyecanla tartışır durur."
"Çünkü adalete dayanan bir düşünce elbette sonuç verecektir."
"İçinde yaşadığı koşulların tüm zorluğunu en küçük detayına kadar bilen her insan elinde olmadan , bu zor koşulları ve zorlukları sadece kendisinin yaşadığını düşünür , başkalarının da bu zor koşullarla çevrelenmiş olduğunu hiç aklına getirmez."
"Niye birine benzeyesiniz ki? Siz olduğunuz gibi güzelsiniz. "
"Başkalarını da kendimi tanıdığım gibi tanımayı çok isterdim."
Liberal Parti Rusya'daki her şeyin kötü olduğunu söylüyordu ve gerçekten de Stepan Arkadyiç'in borçları çok fazlaydı, eline geçen para kesinlikle yetmiyordu. Liberal Parti evliliğin ömrü tükenmiş bir müesese olduğunu ve yeniden yapılandırılması gerektiğini söylüyordu,gerçekten de aile yaşamı Stepan Arkadyiç' i çok mutlu etmiyor, onu yalan söylemek ve yapısına çok ters düşecek bir şekilde rol yapmak zorunda bırakıyordu. Liberal Parti dinin, halkın barbar kesimi için sadece bir dizgin olduğunu söylüyor ya da daha doğrusu ima ediyordu. Gerçekten de Stepan Arkadyiç, kısacık bir dua süresini bile bacakları ağrımadan geçiremez ve bu dünyada çok neşeli bir hayat sürerken öte dünyayla ilgili bütün o korkunç ve cafcaflı lafların ne işe yaradığını anlamazdı.
"Mutluluk imkansız bir şey mi?"
"İnsanlara, eşyalara bakarmış gibi bakıyordu."
"İyi ,çok daha iyi bir yaşam için mücadele etmek lazım. "
"Yüreğinin derinliklerinde bir yerde bir şeylerin oturduğunu, dindiğini ve rayında gittiğini hissediyordu."
sanat sanat, yaşam ise yaşamdır; romanları okur, hayatı yaşarız ve bazı romanlar karşısında tepkimizi onları "yaşadığımız"ı söyleyerek ifade ettiğimizde, bu yalnızca sözün gelişidir...
Sayfa 35
